donderdag 13 mei 2010

Reclame 2.0

Bij mijn zoektocht naar informatie over Web 2.0 botste ik plots op het artikel 'Web 2.0 wringt pers en reclame in een nieuw kleedje' op de site van ADA, een site omtrent de ICT-sector. Aangezien ik communicatiemanagement studeer, sluit dit artikel ook erg mooi aan bij mijn richting en daarom vond ik het wel passend om hier eens een blogbericht over te schrijven.
Het is een vrij lang artikel waarin verschillende onderwerpen worden behandeld maar gezien ik volgend jaar commerciële communicatie ga volgen, sprak het deeltje Reclame 2.0 mij het meeste aan. Daarom hierover een extra woordje uitleg:

In het stuk over Reclame 2.0 wordt besproken welke effecten de nieuwe internetstroom op reclame heeft. Vanzelfsprekend heeft Web 2.0 ervoorgezorgd dat er verschillende veranderingen plaatsvonden in de reclamesector. Een opvallende daarvan zijn de dalende luister-, kijk- en leescijfers. Steeds meer mensen, waaronder ook ikzelf, gaan het nieuws lezen op internet. De krant verliest hierdoor dus stilaan zijn sterke positie. Ook wordt er meer en meer aan podcasting gedaan: Men gaat podcasts van radioprogramma's downloaden en hierdoor kan men dus naar de radio luisteren waar en wanneer men maar wilt. Deze podcasts kunnen beluisterd worden vanop de computer of men kan ze op een mp3 speler plaatsen.
Een ander voorbeeld van een verandering die Web 2.0 met zich meebracht is het effect van blogs en forums op reclame. Wanneer er bijvoorbeeld een blogbericht gepost wordt met positieve commentaar over een bepaald product dan is dit eigenlijk uitstekende 'mond-aan-mondreclame' en het is bovendien nog gratis ook! Helaas kunnen er ook negatieve reacties over producten verschijnen dus het heeft natuurlijk niet altijd een positief effect. Ontevreden mensen vinden elkaar natuurlijk ook veel sneller terug via het Web 2.0 en dit kan soms erg ongunstig uitdraaien voor bepaalde producten en bedrijven.
Ook wordt er in het artikel besproken hoe de reclamesector zich deze veranderingen moet aanpassen. Zo zou men bijvoorbeeld de online conversaties rond de producten constant moeten monitoren en ook is het vandaag niet langer verstandig je hele reclamebudget aan publiciteit op de traditionele massamedia uit te geven. Waarom zouden marketeers niet zelf gebruik gaan maken van de Web 2.0 toepassingen? Reclame 2.0, we zitten er middenin !
Voor het volledige artikel klik hier.

Wolfram Alpha



Ken je Wolfram Alpha al?

Dit softwareprogramma zou wel eens een van de grootste internetrevoluties sinds de vorige generatie kunnen zijn. Dit nieuwe Web 3.0 systeem is genoemd naar de bedenker ervan, Wolfram Alpha en zou vragen kunnen begrijpen en gerichte, specifieke antwoorden kunnen geven. Het software programma is ontwikkeld aan de Amerikaanse Harvard-universiteit en heeft als doel het internet om te vormen tot een informatiebron die vragen begrijpt zoals mensen dat doen en die ook in staat is om er op te reageren.

Het gratis programma zou de kennis gebruiken die beschikbaar is op het net en in particuliere databanken. Het zou niet enkel een antwoord op rechtstreekse vragen geven zoals bijvoorbeeld "hoe hoog is de Eifeltoren?", maar het voegt daar dan ook een bladzijde gerichte informatie aan toe zoals de geografische locatie en de andere dichtstbijgelegen monumenten. Dit allemaal met bronvermelding, kaarten en grafisch materiaal.

Ook zou het systeem verbanden kunnen leggen. Wil je de hoogte van de Eifeltoren vergelijken met die van de Empire State Building in New York? Geen probleem! Wil je weten wat voor weer het was in Antwerpen op de dag dat Obama werd verkozen? Klik op gewoon op een knopje en het systeem doet een snelle cross check en bezorgt je de informatie.
Zelf nadenken en vergelijken is niet meer nodig, de computer doet het met Wolfram Alpha in jouw plaats!

dinsdag 20 april 2010

Van een getypt dossier in een kast naar je eigen online bibliotheek.

Ik heb het nog mogen meemaken, leren typen op een tikmachine zoals ze dat in de Noorderkempen zeggen. En eerlijk: Ik haatte het! Een foutje en je kon opnieuw beginnen. Het lettertype, gewoon afgrijselijk en tijd, uren verspild!

Ik was dan ook enorm in de wolken toen wij thuis een echte computer kregen waarna onze eerste laptop niet lang meer op zich liet wachten. Plots had ik een wistoets en ik maakte er gretig gebruik van. Maar ook mijn taken voor school moesten niet meer in mijn kast bewaard blijven. Deze ‘storede’ ik netjes op de computer en de stapels papier maakten plaats voor cd’s en verzamelingen. Maar bij mijn mapje op de computer bleef het niet. Het werd een mapje online op de portaalsite van mijn middelbare school waar ik thuis en op school in kon ‘saven’.
Maar het hield niet op....

Kijk hier, dit blog zelf. Een dagboek is zo passé, online berichten posten is toch véél leuker!

vrijdag 2 april 2010

Evolutie van Web 1.0 naar Web 2.0 tot zelfs Web 3.0

In dit filmpje wordt op een simpele en rustige manier de evolutie van Web 1.0 naar Web 2.0 tot zelfs Web 3.0 uitgelegd. Zeker eens bekijken dus!

woensdag 31 maart 2010

Social Media Revolution








Online dating, je hoort het overal. Iedereen kent wel iemand in zijn of haar omgeving die zijn partner heeft leren kennen via het internet. Eerlijk, ik bleef het toch maar iets raar vinden en gaf eerder de voorkeur aan real life ontmoetingen ! Toen ik echter las dat 1 op 8 getrouwde mensen uit de Verenigde Staten elkaar heeft leren kennen via social media , vroeg ik mij af of ik mijn mening toch niet stilaan moest herzien. Misschien is internetdating dan toch geen al te slechte uitvinding. Voor verlegen mensen is het in elk geval wel een erg handig hulpmiddel en toegegeven, wordt het niets dan is het contact snel weer verbroken. Ook zal het online leren kennen van mensen niet altijd via dating of relatiesites gebeuren. Als je op facebook meer dan 50 gemeenschappelijke vrienden of interesses hebt, wat zou je dan inderdaad tegenhouden om deze persoon een berichtje te sturen? Zo'n dingen zie je natuurlijk niet aan mensen als je ze gewoon tegenkomt op straat. Ik denk nu dan ook dat de komst van het Web 2.0 voor het liefdesleven van veel mensen een aangename verandering inhield en ik hoop in elk geval dat bij al deze Amerikanen hun facebookstatus nog lang op 'gehuwd met' zal blijven staan!

zondag 28 maart 2010

Google



Google, wat?

Google is opgericht door 2 studenten, Larry Page & Sergey Brin
Google is een zoekmachine voor het web
Google organiseert informatie en maakt deze wereldwijd toegankelijk
Google Print scant boeken uit bibliotheken
Google Maps is je online gps
Google Earth is je letterlijke blik op de aarde
Google Moon is dan weer die op de maan
Google is gewoon.... niet meer te missen!

Hoe werkt Google?


Objectieve algoritmes bepalen wat men laat zien en wanneer. De informatie wordt op hoge snelheid verwerkt en getoond want men mag klanten immers niet laten wachten. Na een zoekopdracht krijg je een verdeling van de pagina in 2 delen. Enerzijds de adverteerders, rechts of bovenaan in een andere kleur en anderzijds de organische zoekresultaten.
Deze advertenties worden door Google gecheckt op hun relevantie, bijvoorbeeld hoeveel worden de advertenties aangeklikt maar het is natuurlijk ook een kwestie van geld. Het hoogste bod krijgt een plaatsje tussen de zoekresultaten.
De volgorde van de organische resultaten hangt af van enkele elementen:
-het aantal links naar de websites: hoe meer links, hoe belangrijker en hoe hoger je de website geplaatst wordt.
-de oorsprong van de links: officiële sites worden hoger geplaatst dan persoonlijke websites
-de relevantie van de website

Open Content Alliance

De Open Conten Alliance is een samenwerkingsverband waarbij verschillende organisaties bouwen aan een open en digitaal boekenmagazijn dat als het ware een online bibliotheek is.
Yahoo, Microsoft, Adobe, HP en 30 bibliotheken zijn hier momenteel actief mee bezig maar Google maakt nog geen deel uit van deze groep.
Wel is Google bezig met o.a. Google Print waarbij boeken van bibliotheken kunnen worden ingescand waarna ze via Google Book Search kunnen geraadpleegd worden. Wordt het privatisering door digitalisering waar google mee bezig is of evolueren we toch naar een online bibliotheek? De toekomst zal het uitwijzen!
Hole In The Wall Project
Het Hole In The Wall Project is een project dat in India loopt en waarbij er op straat computers worden geïnstalleerd. Zo hoopten de oprichters dat straat- en schoolkinderen zichzelf konden aanleren om met de computer te werken. In het begin speelden ze voornamelijk spelletjes maar na een tijdje begonnen ze Google ook te gebruiken als hulp bij hun huiswerk.

Privacy?

Big-Brother Google, er zit iets in. Google beschikt dan ook over enorm veel persoonlijke informatie van hun gebruikers. Zoekinformatie wordt bijgehouden en zo houdt men dus ook de interesses van de gebruikers bij. Google Mail en Google Calendar bevatten vanzelfsprekend ook enorm veel persoonlijke dingen die ook worden bijgehouden. Google houdt naar eigen zeggen deze informatie bij om de kwaliteit te kunnen verbeteren maar toch blijven er kritieken opsteken die zeggen dat de informatie nog meer geanonimiseerd moet worden zodat ook andere partijen deze niet zouden kunnen gaan misbruiken.
In China kwam er zo een samenwerking tussen de regering en Google waarbij de zoekresultaten gecensureerd werden maar dit is dan weer een beperking van de vrije meningsuiting.

Google krijgt dus beter niet het monopolie in handen op de online informatie want dit zou wel eens kunnen leiden tot het achterhouden van informatie en het manipuleren van visies en gedrag. Controle blijft noodzakelijk!

Het Nederlandse programma ‘Tegenlicht’ maakte een interessante documentaire over de werkwijze van het bedrijf. Om deze te bekijken klik hier.